Een goed gesprek begint bij jezelf | Deel 2 

Eerder deelde ik in een blog de eerste twee factoren die invloed hebben op de kwaliteit van gesprekken. Namelijk iemands persoonlijkheid en persoonlijke omstandigheden. Daarnaast zijn er nog vier belangrijke factoren. Hieronder beschrijf ik hoe ik die factoren tegenkom. 

Plek in de organisatie

De derde factor die invloed heeft op een goed gesprek, is iemands plek in de organisatie, functioneel en sociaal. Als programmamaker voel ik mij, zeker in combinatie met mijn persoonlijkheid, verantwoordelijk voor een juist proces om tot de juiste inhoudelijke koers te komen, waarbij ik misschien ook af en toe knopen moet doorhakken. Ik hou van schrijven, maar vind ook dat ik daarin niet per se en zeker niet altijd een rol heb. Daar heb ik weer kundige collega’s voor. 

Ik heb gewoon een baas boven me, die uiteraard en gelukkig, ook wat vindt. En allemaal hebben we weer onze functionele belangen en onze eigen persoonlijkheid. Gelukkig gaan de gesprekken in dit verband meestal goed. En het is natuurlijk interessant als het wringt. Want “Wat zegt dat dan over mij?”, een vraag die iedereen in zo’n gesprek zich dan mag stellen. 

Communicatiestijl

De vierde factor is iemands communicatiestijl. Als het op gesprekken aankomt, heb ook ik een eigen stijl van communiceren. Een met veel woorden, bijvoorbeeld😊. Ook kan ik nogal stellig overkomen (heeft natuurlijk ook met mijn persoonlijkheid te maken), wat hoorbaar is en zichtbaar in mijn houding. Mijn lijf gaat dan naar voren en omhoog. Soms vast een beetje intimiderend. En in mijn huidige situatie (mijn lijf was er even mee gestopt; gaat gelukkig weer veel beter) een confronterende spiegel. Want dat lijf dat omhoog en naar voren ging gaf mij gewoon fysieke problemen. En leuk hoor, die stelligheid, maar dan kan ik nog wel eens vergeten om de stillere gesprekspartner te horen in zijn of haar mindere hoeveelheid woorden.  

Condities

De condities waaronder een gesprek plaatsvindt, is de vijfde factor. Zo heb ik zo mijn voorkeur voor wáár ik gesprekken voer. Gesprekken waarin ik wil zeggen wat ik ergens bij voel, waar ik mezelf kwetsbaar opstel, wil ik niet aan een tafel tegenover elkaar voeren, dat is te confronterend. Via mijn ogen kijkt de ander dan recht mijn ziel in… brrrr… 

Ik vind het dan fijn om naast elkaar te wandelen. Dat heb ik ook gaandeweg maar ontdekt, trouwens, en ben dat later wat bewuster gaan toepassen. Gesprekken waarin we afspraken maken over wie wat doet, kunnen voor mij best aan een bureau. Een andere conditie, zoals het tijdstip op de dag, maakt mij niet zoveel uit. En zo zijn er meer dingen die een gesprek fijn, of minder fijn kunnen maken. Het helpt om daarbij stil te staan.  

Bedoeling

Ten zesde, daar is ‘ie, gaat het gesprek natuurlijk ergens over: het heeft een inhoud en een bedoeling. Uiteraard heel belangrijk om bij stil te staan, en je er vooral óók bewust te zijn van hoe alle voorgaande aspecten daar een rol in spelen. Bij mij gaat het op het moment vooral over het vinden van een balans tussen ontspannen en inspannen.  

Een goed gesprek begint bij jezelf. Best simpel toch? Ware het niet dat we onszelf niet altijd goed kennen en, belangrijker nog, de gesprekspartner natuurlijk met precies hetzelfde te maken heeft. En dan gaat een goed gesprek stiekem dus ook over de gesprekspartner. Want het is de kunst niet alleen nieuwsgierig naar jezelf te zijn, maar ook naar de ander!  

Wil je meer lezen? Download dan ons whitepaper, waarin alle succesfactoren uitgebreid beschreven staan. Met tips om hier in de praktijk mee aan de slag te gaan.